ارزیابی لرزه ای بر پایه منحنی های شکنندگی ساختمان های بتن آرمه با لحاظ کردن میان قاب های بنایی و ضعف سازه ای

میان قاب های مصالح بنایی به صورت گسترده ای در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرند. بهبود عملکرد لرزه ای ساختمان ها، نیازمند ارزیابی دقیق نقش میان قاب ها در پاسخ سازه نسبت به بارگذاری وارده می باشد. قاب های بتن مسلح همراه با میان قاب مصالح بنایی یک سیستم سازه ای معمول در نقاط مختلفی از جهان می باشند. چنانچه میان قاب ها به صورت صحیح در بین قاب ها توزیع شوند می توانند تأثیر مفیدی بر پاسخ لرزه ای سازه داشته باشند. در ساختمان های بتن آرمه به علت این که انسان در ساخت بتن که ماده اصلی و سازه ای در این نوع از ساختمان ها تلقی می شود نقشی اساسی دارد لذا با قصور در هریک از گام های تهیه بتن که در نهایت منتج به کاهش مقاومت مورد انتظار طراحی بتن شود، می تواند باعث ایجاد ضعف سازه ای در ساختمان مورد نظر شود. منحنی های شکنندگی توابعی هستند که احتمال شرطی پاسخ یک سازه مشخص به تحریک های لرزه ای مختلف، که از محدوده عملکرد داده شده تجاوز می کنند را ارائه می کنند. شکنندگی احتمال فراگذشت پاسخ یک سازه مشخص از یک آستانه مشخص وابسته به یک محدوده داده شده بر حسب پارامتر شدت زمین لرزه را ارائه می کند. هدف از این تحقیق تخمین میزان خسارت ساختمان های بتن آرمه در برابر زلزله می باشد. به کمک این اطلاعات صاحبان، سرمایه گذاران، شرکت های بیمه، و ... می توانند خسارت ساختمان ها را پیش از وقوع زلزله پیش بینی و راهکارهای مناسب را جهت ترمیم یا تقویت انتخاب کنند. در این تحقیق سه تیپ ساختمان بتن آرمه با تعداد طبقات 3، 5 و 8 بصورت سه بعدی با سیستم سازه ای قاب خمشی بتن آرمه با شکل پذیری متوسط بدون اثر میان قاب، با اثر میان قاب و در نظر گیری ضعف سازه ای (شامل مقاومت کم بتن) در آن ها مطابق با استاندارد2800 (ویرایش سوم) و مبحث نهم طراحی و تحت 20 شتابنگاشت حوزه دور از گسل در نرم افزار اپنسیس تحلیل گشتند. و در نهایت منحنی های شکنندگی سازه های مذکور به کمک تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده (ida) محاسبه و ترسیم شدند. نتایج حاکی از تاثیرات مثبت ناشی از عملکرد میان قاب ها در کاهش سختی جانبی سازه ها حدود 20 تا 40 درصد و کاهش ظرفیت باربری سازه هایی که دارای ضعف بتن هستند می باشد.